Podsticanje neutralnosti ugljičnog dioksida: Harmonizacija zajedničkog postojanja čoveka i prirode

Od rođenja Dana Zemlje 22. aprila 1970., širom sveta su se aktivnosti advokacije igrale ključnu ulogu u promociji ljudske svesti o okolišu i odgovornih akcija. Ljudska svest o okolišu je evolvovala sa početnog istraživanja i konfuzije do sve jačeg i čvršćeg stanja. Danas, na 52. Svetskom Danu Zemlje, pod opštim temom "Ćuvenje Zemlje: Harmonizacija zajedničkog postojanja čoveka i prirode", jedna od ključnih riječi nove ere — neutralnost u odbacivanju ugljika — je izričito istaknuta.

U srcu neutralnosti ugljika nalazi se prihvaćanje različitih mjera strane čovečanstva kako bi se "smanjile emisije" i "povećale pojasnje" radi postizanja ravnoteže između izvora i pojasnja unutar nacionalnih teritorija. Neutralnost ugljika ima za cilj ograničiti plinove efekta staklene kuće, sa smećući prijeti globalne promjene klima koje predstavljaju značajan katastrofalni izazov za sigurnost života na Zemlji. Od industrijske revolucije, ljudske aktivnosti su rezultirale prekomernim emisijama plinova efekta staklene kuće, sa nivoima ugljičnog dioksida u atmosferi koji su približno 45% viši nego što su bili prije 150 godina, a brzina rasta je uznemirujuća. Stručnjaci upozoravaju da će jednom kada porast temperature premaši prag od 2 stepena Celzijusa, doći do nepovratnog oštećenja ključnih ekosustava poput polarnih regija i oceana. LANC ira uključuje brzu deteroraciju biodiverziteta, povećanu frekvenciju i intenzitet ekstremnih vremenskih događaja, kao i duboke posledice za bezbednost hrane, javno zdravlje, ekonomski rast i društvenu stabilnost. Od Kijevskog protokola iz 1997. kojim su postavljeni standardi za emisije ugljičnog dioksida zemalja, do Delijanske deklaracije iz 2002. koja naglašava da se globalne promjene klima moraju obrađivati unutar okvira održivog razvoja, te do Vrha ambicije u klimatskoj politici u decembru 2020., gdje je generalsekretar OON Guteres pozvao voditelje sveta da proglasuju svoje zemlje u "klimatsku emergenciju" dok ne postignu neutralnost ugljika. Čovečanstvo je očigledno potpuno prepoznalo vezu između ljudi i prirode, aktivno prilagođavajući svoj put razvoja.

Postizanje ugljikovne neutralnosti je neophodan korak u suzbijanju globalne promene klima. Mnoge zemlje su eksplicitno izneli svoje ciljeve ugljikovne neutralnosti putem zakona, politika i deklaracija. U septembru 2020., Kina je sa odgovornim stavom dala soljennu obećanje svetu da će dovesti emisije ugljičnog dioksida na vrh do 2030. godine i postići ugljikovnu neutralnost do 2060. godine. Takođe je pozvala globalne ekonomske subjekte da zajedno pridruže "zelenu oporavak" svetske ekonomije kroz saradnju i dijalog. 15. mart ove godine, generalni sekretar Xi Džinping je ponovo istakao na Devetom sastanku Centralnog finansijskog i ekonomskog komiteta da postizanje vrha ugljičnih emisija i ugljikovne neutralnosti zahteva široku i duboku sistemsku promenu u ekonomskim i društvenim sistemima i mora biti integrirano u ukupni raspored građenja civilizacije ekologije.

Postizanje ugljikovne neutralnosti je ključno pitanje fundamentalnog smanjenja emisija ugljika. To takođe znači potrebu da se preoblikuje način razvoja celokupne ekonomije i društva, bilo u proizvodnji ili potrošnji, uz niskougljikovni režim kao preduslov. S jedne strane, potrebna je dekarbonizacija energije. Jača razvoja novih izvora energije kao što su vjetar, sunce, geotermalna energija, hidrogen, pribojni tokovi i biomasna energija, dok se smanjuje korišćenje visoko-zagađujućih fosilnih goriva poput uglja i nafta, kako bi se postigla niskougljikovna i bezugljikovna energetska sistema. S druge strane, potrebna je dekarbonizacija industrije. Industrije moraju da reorganizuju i restrukturiraju, odbacujući prethodni put razvoja koji je previše zavisio od potrošnje prirodnih resursa i emitovanja ugljika, i upućujući se na novu stazu zelenog, niskougljikovnog i cirkularnog razvoja.

Postizanje ugleovodikog neutralnosti zahteva povećanje ugleovodikog štampanja kroz optimizaciju upravljanja prirodnim resursima i upravljanja koristeći zemljište. Šume, travnike, oceani, tlovi, močvara i karski geološki formacije su u prirodi svi ogromni ugleovodikoni sinkovi, a obnova i poboljšanje njihovog kapaciteta za ugleovodikno štampanje je ključno. To takođe zahteva od ljudi da dublje razumeju i shvate "zaednicu života" iz perspektive Zemaljskog sistema, koordinuju upravljanje prirodnim resursima i sistemom planina-vode-šuma-polja-jezera-travnjaka, i vraćaju ugljikov dioksid u biosferu, litosferu, hidrosferu i tlosferu. Istovremeno, koristeći umetne metode za hvaćanje, fiksiranje, čuvanje ili upotrebu ugljikovog dioksida iz atmosfere kako bi se postigle značajne redukcije u cirkulaciji ugljika. Zahvalno je što Kina je preodola tehnološke izazove poput vrtanja, injekcije, uzorkovanja i praćenja u vezi sa geološkim čuvanjem ugljikovog dioksida i formirala relativno zrelu inženjersku tehnologiju. Duboki soleni akvizatori, iscrpljeni naftni i plinski rezeruoari i nerudne ugljene slojeve u kontinentalnim i pribreznim sedimentarnim bazenima Kine imaju ogroman potencijal prostora za podzemno čuvanje ugljikovog dioksida.

Postizanje ugljikovne neutralnosti zahteva neprestano unapređivanje tehnoloških sposobnosti. Danas, kompletni sistemi nadzora i procene, uključujući satelitski nadzor ugljičnih emisija, su napredovali ogroman korak u tačnosti i primeni umetne inteligencije, pružajući ogroman prostor za razvoj ugljikovne neutralnosti, dok nove tehnologije omogućavaju da se ugljični dioksid pretvori u blago.

Zemlja je ogroman ekosistem. Očekujemo da počnemo sa ugljikovne neutralnosti, promičući "Čuvanje Zemlje: Harmonizaciju zajedničkog postojanja čoveka i prirode" kao društvenu konzenzus i novi kod ponašanja. Zemlja je jedini dom čovečanstva, i moramo početi put "poštovanja prirode, prilagođavanja prirodi i zaštite prirode."