Kracht geven aan Koolstofneutraliteit: Harmoniseren van Menselijke en Natuurlijke Coëxistentie

Sinds de geboorte van Aarde Dag op 22 april 1970, hebben uitgebreide wereldwijde advocaat-activiteiten een cruciale rol gespeeld in het bevorderen van de milieubewustzijn van de mensheid en verantwoordelijke acties. Het milieubewustzijn bij mensen is ontwikkeld van aanvankelijk onderzoek en verwarring tot steeds duidelijker en vastberaden. Vandaag, op de 52e Wereld Aarde Dag, onder het algemene thema "Aarde koesteren: Harmonie tussen Mens en Natuur," wordt een van de belangrijkste "trefwoorden" van het nieuwe tijdperk - koolstofneutraliteit - expliciet benadrukt.

In het hart van koolstofneutraliteit ligt de aanneming door de mensheid van verschillende maatregelen om "uitstoot te verminderen" en "koolstofopslag te vergroten" om een balans te bereiken tussen bronnen en sinks binnen nationale grenzen. Koolstofneutraliteit heeft tot doel broeikasgassen in te dammen, met de dreigende globale klimaatverandering die een belangrijke catastrofische uitdaging vormt voor de levensveiligheid op Aarde. Sinds de Industriële Revolutie hebben menselijke activiteiten geleid tot overdadige uitstoot van broeikasgassen, met een toename van ongeveer 45% in de atmosferische concentratie van koolstofdioxide ten opzichte van 150 jaar geleden, en een alarmerend tempo van toename. Experts waarschuwen dat zodra de temperatuurstijging de veilige drempel van 2 graden Celsius overschrijdt, onomkeerbare schade aan cruciale ecosystemen zoals poolgebieden en oceanen zal optreden. De kettingreactie omvat een snel verslechtering van biodiversiteit, een toenemende frequentie en intensiteit van extreme weersverschijnselen, en diepgaande invloeden op voedselveiligheid, openbaar gezondheidsbeleid, economische groei en sociale stabiliteit. Van het Kyoto-protocol uit 1997, dat normen stelde voor de uitstoot van kooldioxide per land, tot de Delhi-verklaring in 2002, die benadrukte dat klimaatverandering moet worden aangepakt binnen het kader van duurzame ontwikkeling, en tot de Climate Ambition Summit in december 2020, waarbij secretaris-generaal Guterres van de VN wereldleiders oproep tot een verklaring van een "klimaatnoodtoestand" in hun landen tot het bereiken van koolstofneutraliteit. De mensheid heeft duidelijk volledig ingezien wat de relatie is tussen mens en natuur, en past actief haar ontwikkelingspad aan.

Het bereiken van koolstofneutraliteit is een noodzakelijke stap om de wereldwijde klimaatverandering te bestrijden. Veel landen hebben hun koolstofneutrale doelen expliciet vastgelegd in wetten, beleidsmaatregelen en verklaringen. In september 2020 maakte China met een verantwoordelijke houding een plechtige toezegging aan de wereld, waarin het beloofde de uitstoot van koolstofdioxide te laten pieken tegen 2030 en koolstofneutraliteit te bereiken tegen 2060. Het land riep ook op tot een "groene herstel" van de wereldconomie door samenwerking en dialoog tussen wereldwijde economische entiteiten. Op 15 maart dit jaar benadrukte voorzitter Xi Jinping opnieuw tijdens de negende bijeenkomst van het Centraal Financieel en Economisch Comité dat het behalen van koolstofpiek en koolstofneutraliteit een breed en diepgaand systeemwijziging in de economie- en maatschappijstructuren vereist en volledig moet worden geïntegreerd in de algemene strategie voor ecologische beschaving.

Het bereiken van koolstofneutraliteit is cruciaal en gaat vooral over een fundamentele reductie van koolstofuitstoot. Dit betekent ook dat de ontwikkelingsmodus van de hele economie en samenleving, zowel in productie als consumptie, moet worden herschikt met laag koolstof als voorwaarde. Enerzijds is er behoefte aan energiedecarbonisatie. Krachtige ontwikkeling van nieuwe energiebronnen zoals windenergie, zonne-energie, aardwarmte, waterstofenergie, getijdenenergie en biomassa-energie, terwijl het gebruik van hoog-verontreinigende fossiele brandstoffen zoals steenkool en olie wordt teruggebracht om de energiestelsel te laten evolueren naar een laag-koolstof en decarbonisatie-systeem. Anderzijds is er behoefte aan industriële decarbonisatie. Bedrijven moeten opnieuw plannen en herschikken, de eerdere ontwikkelingsweg die te veel afhankelijk was van het consumeren van natuurlijke hulpbronnen en het uitzenden van te veel koolstof achterlaten, en een nieuwe weg inslaan van groene, laag-koolstof en circulaire ontwikkeling.

Het bereiken van koolstofneutraliteit vereist het vergroten van koolstofopslag door optimalisatie van het beheer van natuurlijke hulpbronnen en grondgebruiksgovernance. Bossen, weiden, oceanen, bodems, veenlanden en karstgeologische formaties in de natuur zijn allemaal enorme koolstofputten, en het herstellen en versterken van hun koolstofopslagcapaciteit is cruciaal. Dit vereist ook dat mensen hun inzicht en begrip van de "gemeenschap van leven" uitbreiden vanuit het perspectief van het aardstelsel, coordineren tussen het beheer van natuurlijke hulpbronnen en het systeem van bergen-water-bossen-velden-meren-weiden, en koolstofdioxide terugbrengen naar de biosfeer, lithosfeer, hydrosfeer en bodemsfeer. Tegelijkertijd betekent het het gebruik van kunstmatige methoden om koolstofdioxide uit de atmosfeer te vangen, vast te leggen, op te slaan of te gebruiken om significante reducties in de koolstofcyclus te realiseren. Het is bemoedigend dat China's koolstofdioxide-geologische opslag de technische uitdagingen zoals boren, injecteren, monsters nemen en monitoren heeft overwonnen en een relatief volwassen ingenieurs-technologie heeft ontwikkeld. De diepe zoutwateraquifers, uitgeputte olie- en gasvelden en onbegaanbare steenkoollenlagen in China's continentale en schrale mariene sedimentaire bekken bieden enorme ruimtepotentie voor ondergrondse koolstofdioxide-opslag.

Het bereiken van koolstofneutraliteit vereist continue verbetering van technologische mogelijkheden. Vandaag de dag hebben omvattende monitoring- en evaluatietechnologieën, inclusief satelliet-koolstofmonitoring, enorme vooruitgang geboekt in nauwkeurigheid en toepassing van kunstmatige intelligentie, wat enorme ontwikkelingsruimte biedt voor koolstofneutraliteit. Nieuwe technologieën maken het mogelijk om koolstofdioxide om te zetten in een schat.

De Aarde is een uitgestrekt ecosysteem. We kijken ernaar uit om te beginnen met koolstofneutraliteit, terwijl we "De Aarde koesteren: Harmonie tussen mens en natuur" als een maatschappelijke consensus en een nieuwe gedragscode promoten. De Aarde is het enige thuis van de mensheid, en we moeten de weg inslaan van "respecteren, volgen en beschermen van de natuur."